ในวัดวิชัย วิธาลาของฮัมปี เสาหินอายุ 500 ปีสร้างเสียงระฆังและเครื่องกระทบได้อย่างน่าอัศจรรย์ ไม่ว่าจะเป็นความตั้งใจหรือบังเอิญยังคงเป็นปริศนา เมื่อมองไปใต้แสงอาทิตย์อันเจิดจ้าของอินเดียตอนใต้ กองก้อนหินเกลื่อนกลาดในระยะไกลมีประตูทางเข้า ศาลาเสาและประติมากรรมขนาดใหญ่ที่ออกแบบอย่างประณีตซึ่งเป็นที่รู้จักจากสองสิ่งหลัก
สภาพภูมิประเทศที่ไม่ธรรมดาของหินแกรนิตในโทนสีเทา สีส้ม และสีชมพูที่แตกต่างกัน และซากปรักหักพังของวัดและพระราชวังอายุหลายร้อยปี ที่ที่ฉันอยู่ ในบริเวณ วัด Vijaya Vithalaสมัยศตวรรษที่ 15 ทั้งสองชนกัน ฮัมปีเป็นมรดกโลกขององค์การยูเนสโก มักถูกกล่าวถึงว่าเป็นพิพิธภัณฑ์กลางแจ้ง ซึ่งเต็มไปด้วยซากปรักหักพังหินอันงดงามริมฝั่งแม่น้ำตุงภัทระ ในฐานะเมืองหลวงของอาณาจักรฮินดูวิชัยนครของอินเดียตอนใต้ตั้งแต่ศตวรรษที่ 14 ถึง 16 เมืองนี้ปกครองโดยกษัตริย์ที่ใช้จ่ายอย่างฟุ่มเฟือยในด้านวัฒนธรรม ศาสนา และศิลปะ วัด Vijaya Vithala ซึ่งอุทิศแด่พระวิษณุของเทพเจ้าในศาสนาฮินดู เป็นสถาปัตยกรรมชิ้นเอกที่มีเสาสูงตระหง่านและประตูทางเข้าขนาดใหญ่ล้วนสกัดจากหินแกรนิตพอร์ไฟริติกที่พบในภูมิภาคนี้ ประมาณ 500 ปีที่แล้ว ราชวงศ์และพลเมืองของ Vijayanagara จะมาที่วัดแห่งนี้เพื่อสวดมนต์ เฉลิมฉลอง และรับความบันเทิง ศาลาอันวิจิตรงดงามซึ่งมีภาพสัญลักษณ์ของเทพปกรณัมฮินดูสลักอยู่บนหิน ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในบรรดาพวกเขาคือ Mahamandapa (ห้องโถงใหญ่) ราวบันไดขนาดใหญ่ที่ขนาบข้างด้วยช้างหินนำไปสู่ห้องโถงที่มีเสาซึ่งนั่งอยู่บนแท่นหินที่แกะสลักด้วยลวดลายของม้าและดอกไม้ ศาลาแห่งนี้เต็มไปด้วยเสาหินที่สูงตระหง่านและประติมากรรมที่แกะสลักอย่างประณีต ใช้เป็นเวทีสำหรับนักเต้นคลาสสิกในการแสดงถวายแด่กษัตริย์และเทพเจ้า